Deze ochtend heel vroeg (jaja, we waren al rond 6u op pad :)) deed ik met Lucy een toertje wat we wel vaker doen en waarvan ik weet dat Lucy er heel blij van wordt. Het is een blokje door de verschillende wijken in de buurt, waarbij we best wat groen tegenkomen en voornamelijk rustigere straten doen.
Nu vanochtend kwamen we op de plek waar Lucy normaal gezien haar plasje doet en plots stonden daar 2 grote honden, een Zwitserse herder en een Golden. De Golden bleef netjes op afstand, maar de Zwitserse kwam op ons afgestoven met veel lawaai. Ik had eerst hun baasje niet gezien, maar die stond er dus wel ergens in zijn pyjama terwijl hij de honden dus los uitliet in dat stukje groen. Ik vroeg hem zijn hond terug te roepen, maar dat lukte hem niet…
Op zich niets mis met loslopende honden, ik probeer Lucy ook zo vaak mogelijk los te laten lopen omdat ik haar die vrijheid en het plezier gun. Maar hey, als je honden dan los zijn, dan zorg je ervoor dat ze ‘beleefd’ zijn als er andere mensen en honden passeren. Ik noem het even beleefd, want die herder was op zich niet van slechte inborst, maar hij was echt niet beleefd in zijn manier van communiceren, in zijn manier van ons benaderen, in zijn manier van doen. Geen respect voor onze persoonlijke bubbel en de lichaamstaal die Lucy toonde.
Doordat hij ons op die manier benaderde én ook doordat mijn Lucy wél aangelijnd was, voelde Lucy zich helemaal niet lekker aan de lijn. Ik zag haar staart onder haar buik verdwijnen (wat ik echt nog maar zelden heb zien gebeuren bij haar), ze ging in overgave en liet het allemaal maar gebeuren (daar waar ze in haar jongere jaren veel sneller van zich zou afsnauwen).
Wat er zich afspeelde, leek niets ernstigs. De honden kwamen rond Lucy staan en snuffelden. Meneer had duidelijk geen verbinding met zijn honden, want hij kreeg ze niet teruggeroepen (want ja, intussen was de Golden ook maar mee komen snuffelen). Ik zag, voelde en merkte aan alles dat Lucy niet op haar gemak was en wilde dus zo snel mogelijk doorwandelen.
Op zich niets aan de hand, zou je dus denken. Maar… het feit dat Lucy zich zo op haar ongemak voelde op de plek waar ze zich normaal gezien altijd heel fijn voelt en comfortabel voelt, zou wel eens gevolgen kunnen hebben.
Dit is dus een situatie die ik met een rood kruis zou aanduiden op mijn tracker.
Het zou zomaar eens kunnen dat Lucy zich volgende keer op diezelfde plek (of al vroeger tijdens het toertje) wat anders gaat gedragen, omdat ze nu niet meer zo zeker is of die plek wel veilig is en of ze die nog wel zo leuk vindt.
Ik weet nu nog niet of dat zo zal zijn, dat zal ik maar pas weten als we die wandeling een volgende keer doen. Ik ga er in ieder geval niet te lang mee wachten om diezelfde route nog eens te doen, zodat ik er met haar aan kan werken als dat nodig zou zijn.
Er zal dus de komende tijd extra aandacht worden besteed aan wat Lucy laat zien als we die route doen.
Dit soort gebeurtenissen en de impact ervan op je volgende wandelingen kan je dus gaan registreren op de ‘blij aan de lijn tracker’. Zo krijg je meer inzicht in wat er zich afspeelt tijdens de wandeling. Je kan de tracker via dit formulier downloaden en bekijk zeker ook het filmpje waarin ik je uitleg hoe je ermee aan de slag kan.
De wandeling verliep overigens verder wel prima, hoor! Lucy herstelde snel. Van zodra we buiten het bereik van die honden waren en terwijl Lucy ze nog wel kon zien, zijn we even gestopt. Heb ik met haar even extra ingecheckt, geaaid, beetje rustgevend gemasseerd en dan zijn we in verbinding weer doorgestapt.
Zo, dat was op z’n minst een boeiende start van de ochtend!
Maak er een mooie dag van!